Hoewel het weer wel ietsje beter had mogen zijn (we reden in een camper rond en ja dan wil je natuurlijk het liefst continu mooi zomerweer), hadden we niets te klagen. Ook niet over de aandacht.
En wellicht hebben we sommigen in ons weer eens overvolle programma tekort gedaan, maar hopelijk wordt ons dat vergeven…
Wij hebben het in ieder geval prima naar ons zin gehad op “camping” De Snoo, “camping” Laan van Klarenbeek en Camping Hoenderloo en alle verdere bezoekjes en etentjes.
Maar nu zit de vakantie, waarin we de inauguratie van Bouterse als president gewoon vanuit Nederland hebben moeten volgen, er dus op. Olaf hobbelt sinds maandag weer iedere dag richting Stolkertsijver. En het is ook wel weer lekker om in ons eigen huisje te zitten. Het is bijna verbazingwekkend dat op negen uur vliegafstand alles ook weer zo vertrouwd kan zijn. En dat was het natuurlijk zeker toen Harry en Puk ons kwispelend stonden op te wachten.
De temperatuur is wel weer even wennen, want het is weer zweten geblazen. Ook heeft vooral Fien nog een beetje last van een jetlag. De eerste nacht was ze om 3 uur klaarwakker. Nacht 2 was het een uurtje later, dus hopelijk gaat het langzaam beter.
Fien vraagt iedere ochtend of ze naar school mag. Maar helaas is de schoolvakantie hier net begonnen en gaat ze pas weer begin oktober naar school.
Jaap kan nu geen seconde meer alleen worden gelaten, want hij kruipt de hele kamer door en zit overal aan. Ook loopt hij soms een stukje achter het Nijntje-karretje van de tweeling van Eric en Ursula, dat we hebben meegekregen naar Suriname. Maar uiteindelijk zijn toch alle verboden knopjes van de televisie het interessantst voor hem.
Voor ons rest hier nu deze maand nog het invullen van de belastingen, waarvoor we uitstel hadden aangevraagd, maar wat nu echt voor september moet gebeuren. We hadden wel iets leukers kunnen bedenken voor het einde van de vakantie…
