Werken op Koninginnedag

Olafs vader is weer thuis uit het ziekenhuis. Een hele opluchting, want wat was het deze twee weken vervelend dat we zo ver weg zaten. Olaf stond bijna op het punt een ticket naar Nederland te gaan boeken, toen het gelukkig steeds beter ging. Nog altijd is het heel vaag wat hem heeft gemankeerd, maar de artsen denken nu dat het een heftige reactie is geweest op de vaccinaties voor Suriname.
Op 10 juni moet het zover zijn. De tickets zijn al geboekt. Samen met Michiel komen ze dan naar ons toe. En we gaan er vooralsnog vanuit dat hij dan zover is opgeknapt dat de reis gewoon kan doorgaan. Een maandje eerder nog komt Simone kijken hoe we er hier bij zitten. 

Koninginnedag zal dit jaar voor ons heel anders worden dan de afgelopen jaren. Geen Amsterdam, maar gelukkig ook geen Apeldoorn, zoals vorig jaar. Het is zelfs zo dat 30 april hier helemaal geen vrije dag is (na de onafhankelijkheid afgeschaft) en Olaf dus gewoon moet werken. De avond ervoor hebben we echter wel een receptie in de residentie van de Nederlandse ambassadeur hier en op 30 april ´s avonds geeft De Dijk een oranjeconcert bij hotel Torarica in Paramaribo. Dus een beetje oranjesfeer zullen we wel kunnen proeven.
Olaf is er in ieder geval helemaal klaar voor. Die is naar de kleermaker geweest en heeft zich een mooie oranje linnen broek en overhemd laten aanmeten. Foto´s volgen.

En verder:
We hadden van het weekend plotseling geen water meer. Wat bleek: er was een kikker geëlektrocuteerd in onze waterpomp.
We hebben een logé: Joepie. Zijn baasjes zijn twee dagen de jungle in en joepie (een malthezer leeuwtje volgens mij) mag nu even met Harry en Puk spelen.
Jaap groeit als kool. Bij de kinderart gemeten en gewogen: 70 cm lang en weegt al 8,8 kilo.
En er is net een antenne gebracht voor de televisie. Kunnen we eindelijk Surinaamse tv kijken en iedere avond het NOS Journaal, dat ook hier wordt uitgezonden. Daarnaast draaien hier kennelijk ook series als Gooische Vrouwen en Voetbalvrouwen. Dus we zijn straks weer helemaal bij.