Onafhankelijkheidsdag

Gisteren was het dan zover: Srefidensi. Suriname was precies 35 jaar onafhankelijk van Nederland en dat werd groots gevierd.
Wij besloten dan ook vroeg naar de stad te vertrekken om het defile op het Onafhankelijkheidsplein mee te maken. Zowaar zaten we al met z'n viertjes om acht uur 's morgens in de auto. Omdat het misschien wel erg druk zou zijn, besloten we de wagen op Commewijne te laten staan en met een bootje over te varen. Al met al waren we voor ons doen bijzonder vroeg in Paramaribo, waar het toen al behoorlijk druk begon te worden.
Het begon echter allemaal niet zo soepeltjes, want al na een paar honderd meter lopen, had Fien een blaar. Die wilde niet meer lopen en omdat we ons lichtgewichtje ook niet de hele dag wilden tillen, gingen we op zoek naar een pleister. En die vonden we bij de militaire ehbo-post.

 

 Daarna liep onze kleine meid weer als een kievit en konden we opnieuw het feestgedruis in.

 

Maar het was lang wachten in de hitte voordat er nu echt iets ging gebeuren. Achteraf bleek er eerst nog een speciale parlementsvergadering bezig te zijn geweest waarin Bouterse zo'n tweehonderd mannen en vrouwen een onderscheiding had toegekend. 

Iedereen stond echter al die tijd keurig in het gelid te wachten.

Maar na twee uur rondhangen en stilstaan zonder dat er iets ging gebeuren, besloten wij het hier maar voor gezien te houden. Want vooral de kinderen hadden het wel gehad. En dit ondanks de fantastische hulp die we hadden van MNO-stagiaires Niels en Menno en Wagyem die ook nog even langskwam met haar kleinzoons.

Het idee om ergens te gaan zitten en cola, bier, sate en loempia's te bestellen, sprak ons toch wat meer aan. 

En vanaf het terras langs de rivier hadden we een prima uitzicht op de spectaculaire Braziliaanse vliegshow waarop Paramaribo vervolgens werd getrakteerd. De vliegers zaten bijna angstaanjagend dicht op elkaar. Maar alle stunts verliepen voortreffelijk.

Fien was ondertussen in haar mooie pakje leuk samen met Vince, die met Deborah was gekomen, aan het spelen, dus daar hadden we geen kind meer aan.

Al met al een prima dagje, alleen moeten we volgende keer niet de zonnebrand vergeten..