Gisteren zijn we voor de eerste keer naar een wedstrijd van het nationale Surinaamse voetbalelftal geweest. In de voorronde voor de Caribbean Cup die in december op Martinique wordt gespeeld nam Suriname het gisteren op tegen Curacao. De naam van de tegenstander was op het allerlaatste moment veranderd, want in de speelschema´s stond nog overal: de Nederlandse Antillen, maar die bestaan natuurlijk sinds dit weekend niet meer.
Maar daar zaten wij dus tussen vrijwel verder alleen maar Surinamers in het André Kamperveenstadion (ja, dat was een van de mannen die op 8 december 1982 zijn omgebracht). Heel leuk om een keer mee te maken, alhoewel het niveau van Nederland-Zweden wel een stukje hoger lag. Maar ja, dat is ook wel weer verklaarbaar als je bedenkt dat de voetballers hier geen profs zijn, maar allemaal amateurs die gewoon echt moeten werken voor de kost.
Wat wel opviel is dat er helemaal niemand in de Surinaamse kleuren was uitgedost. Terwijl je bij het Nederlands elftal struikelt over het oranje, zag je hier nergens een speciaal shirtje of een vlaggetje ofzo. En ook geen waves of toeters. Het publiek was behoorlijk rustig. Alleen die paar Nederlandse hooligans.. haha.. nee hoor Olaf heeft zich gedragen...
Uiteindelijk won Suriname in de extra tijd door een penalty (genomen door de keeper) met 2-1, dus ging iedereen opgetogen naar huis. Vrijdag staat wedstrijd nummer 2 op het programma tegen St Lucia en dan volgt zondag Guyana nog. De beste zes van de vier poules gaan uiteindelijk door naar de eindstrijd van de Caribbean Cup.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten