Ten strijde tegen de bijen

Inmiddels zijn we weer bijna een week in Suriname en al weer behoorlijk geacclimatiseerd. Toen we aankwamen, regende het de eerste twee dagen pijpenstelen, maar inmiddels is het behoorlijk heet. Als Fien ´s middags uit school komt, gaat dan ook meteen de bikini aan. Daarna vult ze zelf met de tuinslang het opblaasbadje. Dat moet iedere dag opnieuw. Zo is bekend dat de tijgermug, die dengue kan veroorzaken, eitjes legt in stilstaand water. En dat willen we natuurlijk niet hebben.
De proefdag op de peuterschool, vlak voordat we naar Nederland gingen, ging echter beter dan het deze week gaat. Nu is het wel iedere keer huilen als mama weggaat, maar gelukkig komt ze er wel vrolijk vandaan.
Deze week hebben we ook tot onze grote spijt ontdekt dat ons huis wel erg in trek is bij heel grote bijen/ wespen. Op meerdere plaatsen onder de dakrand hebben ze inmiddels hun eigen huisjes gebouwd. Gisterenavond samen met Olaf een poging gedaan hun onderkomens te vernietigen. Wij met de bezem, anti-insectenspray en muskietenkillerracket op oorlogspad. We dachten heel wat verwijderd te hebben, maar ze blijken nogal hardnekkig en beginnen doodleuk opnieuw met bouwen op de achtergebleven ruïnes. Nu maar de bestrijdingsdienst gebeld. Want we vinden het toch niet zo´n prettig idee. Zeker niet als je weet dat in Suriname ook de Braziliaanse bij, beter bekend als de Killerbee, huisvest. En wie wel eens naar National Geografic kijkt, weet zeker dat je die niet in de buurt wilt hebben.

En voor wie nog even wil zien, hoe hard de kinderen groeien, hieronder nog wat plaatjes