ballen op blote voeten

"We zullen doorgaan, met het zweet op ons gezicht (..) We zullen doorgaan tot we weer samen zijn"... Pfffffffffffffffffffff....... Zo, even tijd om adem te halen en dan weer verder dus. Nog 12 dagen en dan zit ik heerlijk op m´n gat onder de brandende zon even helemaal niks te doen. Ik kan geen verhuisdoos meer zien, heb pijn in m´n rug van het sjouwen en heb het idee dat ik dagen zou kunnen slapen.

Maar een lichtpuntje: onze huisraad (of in ieder geval een deel daarvan) is onderweg naar Suriname! Helaas voor Olaf zonder zijn voetbalschoenen, die plotseling op zondagavond nog ergens vandaan getoverd moesten worden. Op het laatste moment nog overal gezocht. In dozen, ver weg gestopt in de kelder van zijn ouders, maar tevergeefs... Maar Olaf, niet getreurd! Volgens Michiel heb je ze helemaal niet nodig, want voetballen doen ze daar vast op blote voeten :). En ach, anders is het misschien maar beter ook. Want of de collega´s van MNO, die daar een team willen oprichten, op onze wilde karateka zitten te wachten, is maar de vraag...

Afijn, geen voetbalschoenen dus, wel een heleboel andere spullen zullen de komende weken op volle zee richting Suriname koers zetten. En dat alles met dank aan Marc en Ben en Michiel, Michiel en Michel, die me met hun inpakvaardigheden en spierballen flink uit de brand hebben geholpen.

Ons huis is nu dus helemaal ontmanteld. Nog wel een tafel om aan te eten, maar geen stoel meer om op te zitten. De bank staat er nog wel, dus dat wordt gewoon met het bord op schoot. Alleen jammer dan dat de televisie ook is verdwenen. Maar gelukkig heb ik een lieve schoonmoeder, die goed voor ons zorgt en waar we gewoon mogen aanschuiven.

Maar voordat de reis kan beginnen, moet er nog heel wat gebeuren. Zo moet de rest van het huis leeg, moeten de hondjes nog gezondheidsverklaringen krijgen voor de vlucht, moeten er nog visums worden opgehaald op het consulaat van Suriname in Amsterdam, moeten we ons uitschrijven bij de gemeente en ga zo maar door. Nog genoeg te doen dus.

Ondertussen is Olaf nog steeds erg enthousiast. Hij heeft al een Surinaamse (Marietje) geregeld, die komt schoonmaken en eventueel ook op Fien en Jaap kan passen. En komend weekend gaat hij met collega´s echt diep het oerwoud in om de jungle te verkennen.

De eerste bezoekers lijken zich ook al te gaan aandienen. Niklaas, Danielle en Thijmen willen zo´n twee weken na ons op het vliegtuig stappen om Paramaribo onveilig te maken. Gezellig hoor!!!